تمنای وصال

    

من زخم دلت بودم ، پویای دلم گشتی

 

مرهم به دلت بستم ، غوغای دلم گشتی

 

باران دلت بودم ، در کوه تنت پنهان

 

چون چشمه جوشان صحرای دلم گشتی

 

آنگه که زدم پنجه ، برتار دلت ای دوست

 

موسیقی جانبخش رویای دلم گشتی

 

از شیشه بنا کردند ، بنیان دل تنگت

 

چون قصر بلورین دنیای دلم گشتی

 

چون شمع شدی سوزان ، برجان و دلم تابان

 

تا روشنک بزم شب های دلم گشتی

 

صورتگر نوپای  احوال رخت بودم

 

چون نقش چلیپای دیبای دلم گشتی

 

در مجمع دلداران ، مختار و رها بودم

 

چون سلسله مهری ، بر پای دلم گشتی

 

آزاد و رها بودم ، در بند شدم اینک

 

شادم که در این محبس، یارای دلم گشتی

 

 

 

 

 

مشتاق دلم بودی ، من باغ دلت گشتم

 

در کشتی بحر عشق ، سکان دلم گشتی

 

از هر نفست روحی ، از کالبدم خیزد

 

انفاس مسیحای ایمان دلم گشتی

 

اسرار دل و جان چون شعر از نگهت ریزد

 

شیوایی هر شعر دیوان دلم گشتی

 

از نرمی و حسن و لطف، چون شاخ گلی بودی

 

تک شاخ گل سرخ گلدان دلم گشتی

 

ای شیفته جانان ، دیگر به چه می تازی

 

اینک که تو تک تاز میدان دلم گشتی

 

رفتی و سبوی دل ، خالی ز شرابت شد

 

می باز بر این تشنه ، باران دلم گشتی

 

زین شرحه چه ها گویم ، ای شرح زبان من

 

آغاز دلم بودی پایان دلم گشتی

 

 

 

 

 

در تیرگی شامت ، شب تاب دلت بودم

 

چون ماه سپهر دل ، مهتاب دلم گشتی

 

گفتی که مرا دریاب ، ای تاب و توان دل

 

من تاب دلت گشتم ، بی تاب دلم گشتی

 

من فاتح دژهای دل های کسان بودم

 

تو فاتح یکتای ، ابواب دلم گشتی

 

 

 

 

 

آنگاه که پیوستند ، جان من و تو در هم

 

آفاق دلت گشتم ، الهام دلم گشتی

 

گفتی که برفت از دست ، آرام و قرار دل

 

آنگه که شراب هجر ، در جام دلم گشتی

 

گفتم به نهان با تو ، از هجر چه می گویی

 

اینک که تو آغاز و فرجام دلم گشتی

 

گه گاه در اندیشه ، رخسار تو می دیدم

 

فریاد که رخسار ، مادام دلم گشتی

 

دیگر مرو از پیشم ، مهمان دل ریشم

 

پیش آی که چون شهدی ، در جام دلم گشتی

 

 

 

 

 

پایان رهی بودیم ، زین راز شدیم آغاز

 

بر بال دلم بنشین ، پرواز دلم گشتی

 

این راز مگو زنهار ، با بی خبران اغیار

 

گنجینه به دل بسپار ، همراز دلم گشتی

 

 

چون زمزمه ای گشتم ، کارام دلت باشم

 

آرام دلم بردی ، فریاد دلم گشتی

 

استاد بدم چندی ، در مکتب من بودی

 

این رابطه وارون شد ، استاد دلم گشتی

 

اکنون که بشد اینسان ، آباده ما ویران

 

در کوی پریشانی ، میعاد دلم گشتی

 

 

 

 

 

گفتی که به شب ها خواب ، از دیده گریزان شد

 

من خواب دلت گشتم ، بیدار دلم گشتی

 

گفتی که دوائی کن زین زخم دل ما را

 

درمان دلت گشتم ، بیمار دلم گشتی

 

گفتم نفسم درماند ، آهسته نما اقدام

 

گفتی که توئی راکب ، افسار دلم گشتی

 

از مهر چه می خواهی ، ای تشنه این چشمه

 

انکار همی بودم ، اقرار دلم گشتی

نوشته شده در یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,ساعت توسط یا غایتی فی رغبتی|


Design By : Pichak